Budyń
z gotowanej wołowiny jest sposobem na wykorzystanie mięsa z rosołu.
W
Polsce na przełomie XIX i XX wieku budynie były bardzo popularne.
Nie były to jednak kisiele mleczne, z czym obecnie nam się kojarzy
budyń, lecz rodzaj leguminy, potrawa (wytrawna lub słodka),
przyrządzona na bazie utartych żółtek z masłem lub cukrem, oraz
z ubitych białek.
Budynie
były popularne również w latach 50/60 XX wieku.
Budyń
gotuje
w się w formie budyniowej (taka jak na gotowaną babkę), szczelnie zamykanej.
Jeżeli
nie mamy formy budyniowej, można masę budyniową przełożyć do
garnka lub formy żaroodpornej, którą należy przykryć pokrywką i
obciążyć.
- 250 g gotowanej wołowiny,
- 30 g miękkiego masła,
- 3 jajka,
- 1/2 suchej kajzerki,
- sól,
- świeżo zmielony pieprz,
- gałka muszkatołowa,
- 1/2 łyżki posiekanego tymianku lub 1 łyżka posiekanej natki pietruszki,
- masło do wysmarowania formy,
- bułka tarta do wysypania formy,
- 40 g masła do polania gotowego budyniu,
Bułkę
namoczyć w wodzie lub mleku.
Mięso
zemleć.
Masło
utrzeć z żółtkami, dalej ucierając dodać odciśniętą bułkę.
Następnie
dodać mięso i posiekane zioła.
Masę
doprawić do smaku solą, pieprzem i gałką muszkatołową.
Białka
ubić na sztywną pianę i delikatnie wymieszać z masą mięsną.
Formę
do gotowania wysmarować masłem i wysypać bułką tartą.
Masę
przełożyć do formy (do 3/4 wysokości).
Formę
zamknąć.
Na
dnie garnka ułożyć ściereczkę, ustawić na niej formę, wlać
wrzątek do 1/4 wysokości formy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz