Lemoniada - limonada - limonjada

Lemoniada – napój z wody, cukru i soku cytrynowego. Idealna dla ugaszenia pragnienia nie tylko w upalne dni.

Sposobów jej przyrządzenia jest tyle ile osób ją przygotowujących. Jeden z najprostszych znajdziemy w „Kucharzu warszawskim” z 1889 roku: Limonada – „do kwarty wody bierze się 3 cytryny, z których skórka ociera się o cukier*, sok zaś wyciska się przez muślin, dodaje pół funta cukru i po rozpuszczeniu się nalewa w szklanki”.

Wincentyna Zawadzka w „Kucharce litewskiej” poleca: „Z dwunastu dużych cytryn wycisnąć sok nad sitem do wazy. Usmażyć ulep gęsty z 1,5 kilo cukru i 2,5 szklanek wody, dodać dla zapachu skorki cytrynowej, ostudzić i zmieszać z surowym sokiem”.

Antonina Piętkowa w „Nowoczesnej kuchni domowej” z 1935 roku podaje podobny przepis: limonjada - „do szklanki wody , przegotowanej i ostudzonej, dać 3 kostki cukru, zaczekać, aż się rozpuści, wcisnąć sok z 1/2 cytryny. Można też przyrządzić od razu w większej ilości wody z syropem zaprawionym sokiem cytrynowym.”

Proponuję przyrządzić lemoniadę według przepisu z książki „Doskonała kuchnia” Marii Marciszewskiej z 1929 roku.

• 400 g cukru,
• 1 szklanka wody na syrop,
• sok z 5 cytryn,
• 4 szklanki wody (u mnie woda mineralna gazowana),
• od siebie dodałam skórkę otartą z 3 cytryn,

„Zrobić syrop z 400 g cukru i szklanki wody, wyszumować”.

Dodać skórkę otartą z 3 cytryn.

„Po wystudzeniu zmieszać z sokiem z 5 cytryn i litrem zimnej wody, wymieszawszy dobrze, przecedzić (…) rozlewać do szklanek i podawać kładąc do dzbanka szklanego lub do szklanek lód rąbany na kawałki.” Dla mnie jest to zbyt słodka wersja lemoniady, proponuję sok z cytryny dodawać do smaku. Cytryna cytrynie nierówna: większa - mniejsza, słodsza - kwaśniejsza. Czyli należy wlać do szklanki /dzbanka trochę syropu, sok z cytryn do smaku i wlać odpowiednią ilość wody ( do smaku).

*kiedyś cukier sprzedawany był w "głowach cukru", czyli bryłach cukru o stożkowej formie i skórkę ocierało się kawałkiem bryłki cukru.